23 mei 2010

Meer mens met minder heupen

door Transman.nl

23 mei 2010

Bij veel jongens worden hun heupen door de testosteron vanzelf smaller. Hoewel ik het zelf niet gemerkt heb, ga ik ervan uit dat dit ook bij mij is gebeurd. Maar wat voor baardgroei en stemhoogte (stemlaagte) geldt, geldt ook voor lichaamsbouw: het zit "in de familie". En in onze familie hebben de vrouwen brede heupen. Erg makkelijk als je kinderen wilt baren, maar erg frustrerend als je trans blijkt te zijn...

Lange tijd heb ik gehoopt dat het na verloop van tijd beter zou worden. Dat mijn heupen traag waren en alsnog zouden oplossen. En toen die hoop vervlogen was, vond ik dat ik maar aan die brede heupen moest wennen. Vrienden vonden het meevallen, dus aan de buitenkant was er blijkbaar weinig te zien, hoewel het lastig was om goede broeken te vinden. En dat goddelijke jongenslichaam uit mijn dromen krijg ik toch niet. Dus waarom bleef ik moeilijk doen? Ik vond dat ik erin moest berusten en aan dat gehate spiegelbeeld moest leren wennen.

Tot het moment dat ik me realiseerde dat ik mezelf wel heel erg voor de gek hield! Want ik vond het wel logisch dat ik als man niet aan een vrouwenlichaam kon wennen. En natuurlijk kon ik niet anders dan kiezen voor een medische behandeling (transitie). Maar nu ik bijna klaar ben, moet ik opeens wel kunnen wennen aan die vreselijke, brede, vrouwelijke heupen?! Wat een onzin!

Dus heb ik het genderteam van het VUmc gevraagd naar de mogelijkheden. Dat bleek erg eenvoudig: een liposuctie van de heupen. Medisch geen enkel probleem en het effect is blijvend. Het was een opluchting dat de chirurg mijn verzoek redelijk vond. (Het ligt dus echt niet aan mij!) Maar hij waarschuwde me wel dat mijn heupen nooit helemaal recht zullen worden. Voor een man zal ik altijd relatief brede heupen houden. Ik had niet anders verwacht.

Er was één "maar"... deze operatie wordt niet door de verzekering vergoed. Het moet dus op eigen kosten en het bedrag is niet kinderachtig. Maar ik wil dit zo graag dat ik het deze investering in mezelf meer dan waard vind. Wat is €2.250 euro als ik daar de rest van mijn leven plezier van heb? Als ik mezelf daarna in een spiegel aan kan kijken, heb ik het er graag voor over.

Het genderteam verwijst me voor de operatie door naar een privékliniek. Het gebeurt poliklinisch: ik moet me 's ochtends melden en sta aan het eind van de middag weer buiten. Een belangrijke kilo lichter! Met een drukbroek die 6 weken aan moet blijven.

Een verpleegkundige waarschuwt me van te voren dat het na afloop "wat gevoelig" kan zijn, alsof "er een tram overheen is gereden". Interessante vergelijking, maar wel een goede. Want de eerste dagen ben ik bont en blauw en is bewegen pijnlijk. Gelukkig trekt het blauw snel weg. De pijn blijft iets langer hangen, maar ook dat wordt elke dag minder. En bewegen wordt steeds makkelijker: opa kan al snel zijn eigen sokken weer aantrekken.

En dan het belangrijkste, waar het allemaal om begonnen was: het resultaat. Als ik 's middags het ziekenhuis uitloop, zit mijn broek aanmerkelijk losser dan toen ik 's ochtends het ziekenhuis in kwam. Het verschil is écht groot. En hoewel ik het zelf nog niet helemaal durf te geloven, word ik er stilletjes heel erg blij van. Eindelijk ben ik van die gehate "zadeltasjes" verlost. Wat een opluchting!

Ik verheug me zelfs op het moment dat ik mezelf in vol ornaat (zonder drukbroek) in een spiegel kan bekijken! Iets wat ik tot nu toe alleen kon met mijn kleren aan. Ik ben diep geraakt dat deze wens uit het diepst van mijn hart komt.

Jochem

Reacties

Ik heb pas net deze website ontdekt en ben benieuwd hoe het nu voor je is na meer dan 10 jaar. Ik vraag me ook af of andere mannen dit hebben gedaan? Of dat er misschien nu wel mogelijkheden zijn voor vergoeding.

Beste Maria, Na ruim 10 jaar ben ik nog steeds heel blij met mijn transitie en ook de heupliposuctie. De transitie is de beste keuze in mijn leven geweest, en de heupliposuctie de beste investering in mijzelf. Vergoeding zat er destijds niet in en -voor zover ik weet- nog steeds niet. Maar je kunt het wél opvoeren bij de aangifte inkomstenbelasting, onder het kopje "medische kosten". Dat geldt ook voor de reiskosten m.b.t. deze ingreep. Zo krijg je toch een deel van je uitgaven terug.

Hallo Jochem Welke kliniek en welke arts waren dat a.u.b.?

Dat was dr. Bouman, die nog steeds bij het genderteam in Amsterdam werkt. Maar hij deed deze ingreep via de privékliniek waar hij toen werkte. (Ik zou moeten nazoeken welke kliniek dat precies was.) De aanmelding en alles is via het genderteam verlopen.

Reactie toevoegen

(If you're a human, don't change the following field)
Your first name.
(If you're a human, don't change the following field)
Your first name.
(If you're a human, don't change the following field)
Your first name.